زندگی چون قفس است ، قفسی تنگ پر از تنهایی ، و چه خوب است دم غفلت آن زندان بان ، و سپس بال و پر عشق گشودن ، بعد از آن هم پرواز .
آموخته ام : مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد ، همه ی ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم .
نظرات شما عزیزان:
